Podstawowe definicje
KODOWANIE - jest to wzajemne i jednoznaczne przyporządkowanie elementów zbioru informacyjnego elementom zbioru sygnałów. Stosuje się je do kompresji informacji, szyfrowania, bądź przesyłania informacji w formie, która jest odporna na błędy transmisyjne.
KOD - zbiór zakodowanych informacji.
KODY KOREKCYJNE LUB NADMIAROWE - służą do wykrywania lub korekcji błędów; dzielą się na:
- kody blokowe
- kody nieblokowe
KODY BLOKOWE - kod o długości ciągu (wektora) informacyjnego równej k i długości ciągu (wektora) kodowego n, kod określamy często jako kod o parametrach (n,k); w koderze kodów blokowych ciąg sygnałów elementarnych jest dzielony na bloki składające się z k symboli elementarnych, czyli ciągów informacyjnych 
i=1,2,...; każdemu 
przyporządkowany jest ciąg sygnałów elementarnych o długości n (n>k), czyli ciąg kodowy (słowo kodowe) - 
; i=1,2,... ; koder tworzy ciąg kodowy dla danego ciągu informacyjnego niezależnie od innych ciągów informacyjnych, każdy ciąg kodowany na wyjściu kodera nie jest związany z poprzednimi ciągami kodowymi.
KODY LINIOWE - kryterium liniowości, są to kody (n,k), każdemu z tych kodów odpowiada macierz generująca G(K) o k wierszach liniowo niezależnych, każdy wiersz złożony jest z n symboli. Ciągi kodowe 
są otrzymywane poprzez pomnożenie ciągów informacyjnych 
przez macierz G(K)
, i=1,2,...,2k
KRYTERIUM LINIOWOŚCI - suma dwóch dowolnych wektorów kodowych kodu daje wektor należący do zbioru wektorów kodowych tego kodu.
KODY CYKLICZNE - kodów liniowych (ponieważ suma dwóch dowolnych ciągów cyklicznych, czyli ciągów wielomianowych jest ciągiem liniowym), ich macierze generujące (macierz generująca jest stworzona przez ciągi kodowe odpowiadające odpowiednim ciągom informacyjnym) są macierzami cyklicznymi czyli spełniają warunek cykliczności (tzn. każdy wiersz tej macierzy da się otrzymać poprzez przesuwanie jednego ciągu - tzw. ciągu generującego kod).