Algorytm dekodowania
Dekodowanie można sprowadzić do dzielenia odpowiedniego ciągu przez wielomian generujący g(x). Jeżeli po takim dzieleniu otrzymuję się wynik bez reszty można przyjąć, że otrzymany ciąg nie został zniekształcony.
Zazwyczaj dla kodów cyklicznych stosuję się do dekodowania tylko jeden algorytm dekodowania, który jest w miarę prosty (algorytm uproszczony).
Zgodnie z instrukcją dekodowania BCH dekodowanie można przedstawić w następujących krokach:
1) Wyliczenie syndromu 
(zawiera informację o pozycji błędów transmisyjnych) odebranego wektora kodowego c'(x):
Dzieląc odebrany wektor kodowy 
(e(x) - wektor błędów) przez wielomian generujący g(x) otrzymujemy wynik z dzielenia oraz resztę z dzielenia. Syndrom s(x) jest resztą z dzielenia 
. Jest to wielomian stopnia 
- Jeżeli dzielenie jest dzieleniem bez reszty, czyli s(x)=0, w trakcie transmisji nie wystąpiły błędy wykrywalne przez kod.
- Jeżeli 
odebrany wektor nie jest wysyłanym wektorem kodowym, a wektorem z błędami.
2) Majac wyznaczony syndrom 
oblicza się jego wagę Hamminga w(s)- czyli liczbę niezerowych pozycji syndromu.
- Dla 
błędy obejmują część kontrolną wektora kodowego; odebrany wektor może być skorygowany dzięki dodaniu syndromu do wektora odebranego (otrzymujemy w ten sposób wektor wyjściowy dekodera 
). Na podstawie wektora cd da się wyznaczyć informację odebraną m' - jest to część informacyjna tego wektora.
- Dla 
błędy obejmują część informacyjną wektora kodowego; aby skorygować błędy, należy odebrany wektor przesuwać cyklicznie w jedną (dowolną) stronę tak długo, aż błędy znajdą się w części kontrolnej wektora. Gdy błędy znajdą się w części kontrolnej, możliwa jest ich korekta. Należy jednak potem przesunąć wektor cyklicznie w drugą stronę o taką ilość pozycji o jaką został przesunięty na początku.